- സി. ബി. മൊയ്തീൻ ചെങ്കള     ജീവിതത്തെ പറ്റിയുള്ള സമഗ്രമായ അന്വേഷണങ്ങള്‍ക്ക് ഗതിവേഗം ലഭിക്കുന്നത് സമ്പൂര്‍ണമായ ഒരു വിദ്യാര്‍ത്ഥിത്വത്തിന് തന്നെതന്നെ സമര്‍പ്പിക്കുമ്പോഴാണ്. എന്താണ് വിദ്യാര്‍ത്ഥിത്വം എന്ന  ചോദ്യം ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്. മഹത്തായ പാരമ്പര്യത്തെയും സംസ്കാരത്തെയും സ്വാംശീകരിച്ച് വര്‍ത്തമാനത്തിന്‍റെ ഉല്‍പാദന-ഉപഭോഗ നിര്‍വ്വഹണ വ്യവസ്ഥയില്‍  ഇടപെടാനുള്ള വൈജ്ഞാനികവും സാങ്കേതികവുമായ നൈപുണ്യം  ആര്‍ജ്ജിക്കുന്നവനാണ് വിദ്യാര്‍ത്ഥി.     വിദ്യക്കുവേണ്ടി അര്‍ത്ഥിക്കുന്നവര്‍ അഥവാ അഭ്യസിക്കുന്നവരൊക്കെ കേവലമായ അര്‍ത്ഥത്തിലേ വിദ്യാര്‍ത്ഥി ആകുന്നുള്ളു. എന്നാല്‍  വിദ്യാര്‍ത്ഥിത്വം വികലമായ വിദ്യാസമ്പാദനമല്ല ; മാനവീയതയുടെ ഈടുവെപ്പിന്  വേണ്ടി സമകാലികസമൂഹസംവിധാനത്തില്‍  ഔചിത്യപൂര്‍വ്വം തന്‍റെ അഭിരുചികളെ ഇണക്കി പ്രയോഗിക്കലാണ്.     അറിവ് ഉല്‍പ്പാദിപ്പിക്കുകയും പ്രസരിപ്പിക്കുകയും പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നജീവിയാണ് മനുഷ്യന്‍. മനുഷ്യന്‍റെ ഈ ശേഷിയെ ആസൂത്രിതമായും സാമൂഹ്യമായും, ശാസ്ത്രീയമായും വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ് വിദ്യാഭ്യാസം. പഠന നൈപുണ്യമുള്ള ഏകജീവി എന്നനിലയ്ക്ക് പ്രകൃതിയെയും സ

- ഷാനിഫ് ഷാനു കറുത്തിരുണ്ട് മുഖം മൂടി മടിച്ചു നിൽക്കുന്ന മേഘക്കൂട്ടങ്ങൾ...  ഉറ്റിയുറ്റി അനന്തം പെയ്യാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന ജീവജാലങ്ങൾ...  കടലാസ് തോണിയുണ്ടാക്കി താഴെ ഏതോ വഴിയോരത്ത് പുഞ്ചിരി തൂകി കൈയുയർത്തുന്ന കുഞ്ഞു ബാല്യങ്ങൾ...  നിറഞ്ഞ പാടങ്ങളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ പെരുമഴയിൽ പന്ത് തട്ടി കളിക്കുന്ന മഴ പ്രേമികൾ...  വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തിരുന്ന് മേഘങ്ങളെ നോക്കി സ്വപ്നം കാണുന്ന അമ്മമാർ...  എല്ലാം ഗ്രാമത്തിന്റെ സൗന്ദര്യം...  നഗരങ്ങൾ ഇന്നും ഭീതിയിലാണ്..  അന്നൊരുനാൾ മഴ കൊണ്ടുപോയ ഉറ്റവരെയും ഉടയവരെയുമോർത്ത്...  സന്തോഷത്തെയും, സമാധാനത്തിനെയുമോർത്ത് വെട്ടിത്തെളിച്ച ഭൂമിയെയും കുന്നുകൂട്ടിയ സമ്പാദ്യങ്ങളേയുമോർത്ത്...

- സി. ബി. മൊയ്തീൻ ചെങ്കള ഇന്നെനിക്ക് കരയുവാൻ  കണ്‍കളിൽ കണ്ണു നീരില്ല  കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്നു  നൊന്തു പെറ്റ ചോര പൈതലിന്റെ  ചേതനയറ്റ മുഖമൊന്നു  കാണാനെനിക്കിന്നു വയ്യ  നൊന്തു പെറ്റ പിഞ്ചു പൈതലിന്റെ കരച്ചിലൊന്നു ഞാൻ കേട്ടില്ല  എന്റെ മാറിൽ ചുരത്തി -- യൊരമ്മിഞ്ഞ പാലിനായി  ആ പിഞ്ചു  കുഞ്ഞൊന്നു കരഞ്ഞില്ല  ഈ വീട്ടിലിന്നു  കുഞ്ഞു കരച്ചിലില്ല  കളിയില്ല  ചിരിയില്ല  താരാട്ടു പാട്ടുമില്ലിവിടെ  ചുറ്റും തളം കെട്ടി നിൽകുന്ന ദു:ഖം മാത്രമാണിവിടെ  സാന്ത്വന വാക്കു ചൊല്ലുന്ന  പ്രിയതമന്റെയുള്ളിലെരിയുന്ന  കനലും കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും  വാടിത്തളർന്ന മുഖവും കണ്ടു  ഞാനെങ്ങിനെ സാന്ത്വനപ്പെടും  പ്രിയനേ ചൊല്ലുക  ഞാനെങ്ങിനെ സാന്ത്വനപ്പെടും  പൊക്കിൾ കൊടി ബന്ധമൊന്നു  വേർപ്പെടുത്തി നിന്നെ നൊന്തു പെറ്റ മരണത്തിന്റെ പ്രാണ വേദന  പകുതിയായി പകുത്തു നൽകിയ  പിറവിയെ ഞാനെങ്ങിനെ മറക്കും  കുഞ്ഞേ ഈ ജന്മമെനിക്കു  മറക്കാനാവില്ലൊരിക്കലും  നൊന്തു പെറ്റ മാതൃ ഹൃദയ  വേദനയറിയുന്ന നാഥാ  വിടരും മുമ്പേ എന്നിൽ നിന്നും  പറിച്ചെടുത്ത കുഞ്ഞു പൂവിന്  പകരമെനിക്കു തരൂ

 - Thahdeera ER Ask your kids ,what love is They'll make you amuse  Saying care and protection you give us! Ask your kids what value is  Let them use their sense  Pointing humanity with immense! Ask your kids what dream is, Suggest the best with no fence  Be a back bone till they hit success! Shun them away from selfishness  Make then live with happiness  Give them freedom of gorgeous! Fill their hearts with positivity  Blame them not for their stupidity  Encourage their creativity!

- ഫാത്തിമത്ത് അർഷാ ഉയരമെത്തിയെന്നാകിലും ഭൂമിയിലുമ്മ വച്ചു പറക്കുന്ന കൂട്ടരേ..  കിളികളെ, മലനാടിൻ ദുരിതങ്ങ ളറിയുമെങ്കിലും കൈവിട്ടു പോകല്ലേ! കിളികളല്ലോ മനസിന്റെ കൂട്ടുകാർ പരിഭവങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കാത്തവർ പുകയകറ്റുന്നൊരുള്ളിൽ വെളിച്ചത്തെ യരുമയായ മണിത്തൂവലാൽ കത്തിച്ചോർ അധിക ദുർമോഹം കൂട്ടിവയ്ക്കാത്തവർ ആരെയും തട്ടി വീഴ്ത്താതിരിക്കുവോർ കനവുറ്റി കരിത്തിരിയായിടും പ്രണയ ദീപത്തിനെണ്ണയാകുന്നവർ മനമുണങ്ങാൻ മനസിന്റെ പാട്ടുകൾ മതിവരും വരെയും പാടിത്തരുന്നവർ കറയൊലിക്കാത്ത വാക്കിൻ കുലകളെ കരളിലിടു വെറുക്കാതിരിക്കുമ്പോൾ വെയിലു പൊള്ളിച്ച നേരത്തു കൊമ്പിന്റെ തണലു നൽകി കുശലം പറയുവോർ മതിലു കൊത്തൊരാകാശമത്രയും കരളിലേക്കു മടക്കി തരുന്നവർ നാളെക്കായിട്ടെടുത്തു വയ്ക്കാത്തവർ നല്ലതൊന്നും തടഞ്ഞു വയ്കാത്തവർ പതിരുകാട്ടി വിളിച്ചുണർത്താത്തവർ പാടുക  സ്വയം പക്ഷം വിടർത്തി നീ യാടുക, നിന്റെ ഗാനമേ വെൽവാവൂ!