ലേബര്‍ ക്യാമ്പ്
- അംസൂ മേനത്ത് സോനാപൂരിലെ സാമാന്യം വലിയൊരു ലേബര്‍ ക്യാമ്പിലേക്ക് ഞങ്ങളേയും വഹിച്ചുള്ള പേടകം വലിയൊരു ശബ്ദത്തോടെ ബ്രേക്കടിച്ചു നിന്നു. ഈ ശബ്ദം എന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നത് ആദ്യതവണ നാട്ടില്‍ പോകാന്‍ വേണ്ടി ബോംബൈ എയര്‍പോര്‍ട്ടിലിറങ്ങാന്‍ നേരം എയര്‍ ഇന്ത്യാ വിമാനത്തില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ന്ന ശബ്ദമാണ്. എട്ടു മണിക്കൂര്‍ ജോലിയും നാലു മണിക്കൂര്‍ നിര്‍ബന്ധിത ഓവര്‍ ടൈമുമടക്കം പന്ത്രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ ജോലി ചെയ്തു വരുന്ന മുഷിപ്പും ക്ഷീണവും ഇന്നാരുടേയും മുഖത്ത് കാണ്‍മാനില്ല. ശമ്പളം കിട്ടുന്ന ദിവസമാണിന്ന് ! ക്യാമ്പ് ബോസാണ് വെള്ളക്കവറിലിട്ട ആയിരത്തി ഇരുന്നൂറ് രൂപയും എന്തെങ്കിലും ഉല്‍സവ ബത്തയുണ്ടെങ്കില്‍ അതും കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്ത് തരാറ്. റൂമിലെത്തിയിട്ട് കുളിമുറിയിലേക്ക് ഓടുന്നത് ശീലമാണെങ്കിലും ശമ്പളം കിട്ടുന്ന ദിവസം അതില്‍ ചില മാറ്റങ്ങള്‍ വരുത്തും. ശമ്പളം വാങ്ങി എണ്ണിനോക്കി , മണത്ത് നോക്കി , ഭദ്രമായി അടക്കി വെച്ചിട്ടേ കുളിക്കാന്‍ കയറൂ... ദിര്‍ഹമിന് വല്ലാത്തൊരു മണമാണ്. തന്നെപ്പോലെയുള്ള അനേക ലക്ഷം പേരുടെ അടുപ്പ് പുകയുന്ന, അതില്‍ ചുട്ടെടുക്കുന്ന സ്നേഹസദ്യയുടെ മണം. വീട്ടില്‍ ഉമ്മയുടെ പുഞ്ചിരിയും പ്രാര്‍ത്ഥ